SVI SVETI

 

 

 

 

svi sveti, jedno mnoštvo subjekata

Dom vječni, mjesto bez kraja

put  koji vodi između pakla i raja

prema gori tužnih uzdisaja

 

 

 

 

put je jedan a kola su mnoga

isprati me prijatelju dragi

na privoj crvenoga oleandra

kad padnem nisko pod težinom ideala

 

 

 

 

 

o sreći i dobroti vascijela roda

kojem pravica upravi narav duha

da zadnji put udarim o grubi kamen

i udarac tup probudi  misleni znamen

 

 

 

 

o konačnosti bez velike mjere

gdje su širine tvoje grudi nježne

o boli bez velike nade

gdje su patnje crne kao dubine ove jame

 

 

 

 

o slaboći moga krhkoga tijela

koje je bilo svjedokom krvavoga opijela

da je smrt  nužna kosila i ranjena i slijepa

počinak vječni usred neba cijela

 

 

 

 

dok konačno zaborav kao pusti vjetar

pašinom gustom prekri naša imena

i osta samo ljubav i osta sjeta

na jednu ženu što je pokraj grobišta zaneta

 

 

 

 

 

 

zlatan gavrilović kovač