NOSTALGIJA

 

 

 

 

sjetni sječanjski sni

u ulici od kamena teška

čitav moj život čini se

kao stare kapele sjena

i žene  na  jutarnjoj hladnoći

da mi se priviti na skute

put  mora  uz molitve poći

 

 

 

molitve u sebi skladah

kao poeziju o dnu mora

ja sam snom svojim

trajanje iz dubina trgo

bolesnu dušu od rana vido

i moju miso vjera ozari

vrijeme postade moja zbiljska mati

 

 

 

blažen bijaše moj san

da su usne moje blijede

drhtale od pomisli  nijeme

taj san  okova me ko roba

postade moja ikona olovna

vrijeme što dura stoljećima

logos i mašta od iskona

 

 

 

 

 

 

zlatan gavrilović kovač