IKONA
Et: grč. fixii)v = slika, kip. Bizantinski grčki: eIkutvci = sveta slika.
Prenosiva vjerska slika na drvenoj ploči postavljena u crkvi ili u za nju posvećenom kutu kuće, svojstvena naročito kršćanstvu Istočne crkve.
Ikona ima svetu, ponekad inicijacijsku funkciju u vezi sa simbolizmom boja, hijeratizmom oblika, s vjerskom pripadnošću slikara, temama preuzetima iz Biblije, prikazima Isusa nadahnutim njegovim likom sa Svetog Pokrova (V. ahiropi
B. P. Evdokiniov, L'art de I'icćne, theologie de la beautć, 1970, izd. Dcs-clee de Brouwer.
bglavac
edin.kecanovic
vanessa
