Kroz šumu života

gdje uspomene,pout mrtvog lišća leže

dva me puta..na kretanje mame

koraci mi sami.prema njima  bježe

put svjetla, i put tame

 

Zelena šuma,granama njiše

plavi mozaik, od neba niže

vjetar kroz oblake bijele diše

čežnja mi neka,korake stiže

 

Široki put ,kroz bespuće vodi

poleglo oko njega,  ljubičasto  cvijeće

na njemu ,nepoznato se rodi

duša sa njega,u iluzije polijeće

Uski je put,sakriven u travi

jedva ga nazirem,jer je bez sjaja

ja ipak, njime krećem

nad njim me duga,sa vječnošću  spaja

 

Susrećem ljude ,oči im snene

na licu im ,osmjeh blista

pomalo.. svi liče na mene

njihova je duša,ko voda čista

 

Na širokom putu,noć se rađa

magle sive,krajolike niže

  tud plovi ,ukleta lađa

njome se.. u pakao stiže

 

Kroz šumu života, vode dva puta

oba nas čekaju,da biramo sami

uski prema.. svjetlu vodi

široki nas.. čeka u tami