SLIKA MAJKE

Slika majke se ovde upotrebljava u istom smislu kao psihoanalitički stručni izraz imago majke (Mutterimago). Slika majke sadrži svoj osnovni izraz arhetipa majke i vodi poreklo od kolektivno nesvesnog u čoveku. Zbog tog porekla pojavne slike majke mogu da odstupaju od stvarne majke. Mada je individualna slika majke uvek protkana arhetipom majke i pomešana sa njim, ona ipak dopušta da se na individualnoj majci prepoznaju mnoga iskustva. Kako arhetipski i transpersonalni aspekt slike majke tako i lična iskustva sa majkom mogu imati pozitivno ili negativno dejstvo.

Pored ličnog aspekta slike majke, Jung nabraja i druge majčinske praslike, kao što su, na primer: crkva, grad i univerzitet. Šire gledano, arhetip majke dolazi do izražaja u mnogim likovima i simbolima koji stoje u vezi sa rađanjem ili ponovnim rađanjem. Uticaji i delovanje slike majke različito se doživljavaju u žena i muškaraca. Dok žene svesno doživljavaju majku i majčinsko, oni kod muškarca dobijaju pretežno simboličan karakter i doživljavaju sc kao delovanje nesvesnog (1).

(1) Želeo bih, pre sveg«, da skrenem pažnju na posebnu okolnost da slika majke leži na jednoj drugoj ravni, ako je izražava muškarac, a ne žena. Za ženu, majka je tip njenog svesnog života kao pripadnica tog pola. Za muškarca, majka je, međutim, tip, nešto tuđe, preko puta, što treba doživeti, ispunjeno svetom slika latentnog nesvesnog. Već iz tog razloga kompleks majke se principijelno razlukuje od ženinog. Prema tome, majka je za muškarca od samog početka nešto izričito simboličnog karaktera, pa stoga i pobuđuje njegovu tendenciju idealizovanja majke. Idealizacija predstavlja tajni apotropeizam. Nešto 167 se i desili zuje da bi se odagnao strah. Nesvesno i njegov magični uticaj su ono čega se čovek boji.

Dok je kod muškarca majka ipso fiicto simbolična, ona se kod žene tek tokom psihološkog razvoja, po svoj prilici, pretvara u simbol. Pada u oči da se, sudeći po iskustvu, kod muškarca uopšte češće javlja tip Uranijc, dok kod žena prcovlađujc htonični tip, tzv. majka Zemlja. U jednoj fazi, u kojoj sc pojavljuje arhetip, nastupa, po pravilu, manje ili više potpuni identitet sa praslikom. Žena se može neposredno identifikovati sa majkom Zemljom, dok muškarac to nc može (sa izuzetkom psihotskih slučajeva). Prema tumačenju mitologije, ona pripada specifičnostima Velike Majke (Magna Mattcr) koja sc često pojavljuje u paru sa svojim muškim pandanom. (G\V 9/1, § 192 f.)