ja sam čist

kao kap djetinja

kao angel sa nebesa

bijelih teških krila

nad ponorom bezdanim

teškim od suza

 

jesam li čist?

da li me bol ljudska

i duboka tama

zanese u jastvu

i srce moje

prinese kao žrtvu

na kamenu zdrobljenu

od prejake smrti

na mrkom kamenjaru?

 

ja čist sam

kao tračak sunca

što kroz grud' mi bije

kao veliko Sunce

u proljetnom danu

da otpočinem mirno

u jastvu besmrtnom

a tiho živovanje

i nada u buduće dane

da upravi mi mis'o

prema Istini

koja je sav moj smis'o

 

Istina što upravi

sav život

i sav ljudski dah

u koji sam gled'o

znajuć' da velebnijeg

Božjeg zdanja

nisam sanj'o

samog sebe kao ranu

duboku cijeliv'o

miru spokojnome

krila velika dao

da ne padne od pobjede

u ljudsko beznađe

 

zanese me hvalospjev

vječne ljubavi

i omeđim tu tajnu

kopljima zlatnim

i kerubimima jakim

i ne sruših svijet

nista se ne sruši u nj'

ništa se ne sruši u me

nego nađoh

majušno plodno sjeme

nadoh Tebe.

 

 

Zlatan Gavrilović Kovač