Operacija ceremonijalne magije što se sastoji u tome da se nekog entiteta moli da se pojavi.

Najslavniji je primjer prizivanja Apolonija iz Tijane prema opisu Eliphasa Lćvija 1854. godine: „Valjalo je prizvati sjenu božanskog Apolonija (...). Postavljena su četiri konkavna ogledala, poput kakvog oltara, (...) znak pentagrama, (...) mali bakreni gorionik s ugljenom od drva johe i lovora, još jedan gorionik... Bio sam odjeven u kućni kaput (...), na glavi sam nosio vijenac od verbene... U jednoj sam ruci držao novi mač, a u drugoj Obrednik... Započeh isprva tihim glasom... Digne se dim... Pred oltarom jasno ugledah lik čovjeka, većeg od prirodnog koji se rasplinjavao i polako iščezao." (Dogme et rituel de haute magie, str. 267. sq, izd. Bussiere, 1970).

R. prikazanje, nekromantija (ograničuje se na duhove pokojnika i prinudne je prirode, smatra se zlom), psihagogija (vještina prizivanja), vizija. Rimljani su prizivanjem nazivali ratnički obred kojim zapovjednik vojske bogove pokrovitelje opsjednutog grada moli da ga napuste u korist Rima jer će im ovaj ukazivati veće počasti (Makrobije, Saturnalia, III).

v. formula, magija (ceremonijalna), mandala, marae, psihagogija.