ŽENA

 

        Žena,

         vječna,

        savršena,

        senzualna,

        animalna,

        ovalna,

        spiralna...

        Tigrica,

        u krilu Mjeseca,

        sonata,

        appasionata...

        Ljubiti kao žena,

         bez okvira i vremena,

        strasno,

        u svom viru zarobljena,

       kao mače sklupčana..

       Čudesna je ženska duša,

        sakralna,

        duboka,

        kao eter opojna

        i kao vjetar nedodirljiva...

        Žena je ruža mistična,

        koju treba znati

         voljeti,

         brati,

         mirisati,

         a trnje

        ne dirati,

        jer,

       žena bez trnja nije žena...

        Kad se u ljubavi igra,

       voli do krvi raniti,

      a mora se ponekad

      i od sebe braniti...

      Žena,

     vječno neshvaćena,

      a tako nježno neizbježna...

      Od svjetla sastavljena,

      a skriva svemir tamni

      koji guta zvijezde

     i lomi nebo i snove...

    Poljubac žene,

    vakuum usana

    u poljupcu bez

    daha,

    satkan od žudnje

     i anđeoskog praha...

    Ah, ta žena,

     Uvijek krivo optužena,

     iz raja protjerana

     ali zato slobodna da voli

      do ludila

     i neshvatljive boli...

    Volim biti,

     sanjati,

      shvaćati, samo i jedino

     kao žena,

     makar progonjena

    do kraja vremena...