Trenutak je došao,

 da zaplešeš ples vatre svoje,

  eonima  čekan..

  Zapleši, plamenom svoje duše

  besmrtno se zavrti,

  i budi snažnija od života,

  jača od smrti..

  koracima sagori

   tlo koje drhti

  pod stopalima  vrelim tvojim,

  sagori nebesa, vrelim dahom

  svojim..

  Sve što nije, neka

  prestane biti,

  ti si plamen,

  koji se nigdje

  ne može sabiti..

  O, plamena moja,

  sagori vrelinom svojom

  nečist ovoga svijeta,

  uništi bezdan tame

  koji guta dušu

  ovog planeta.

  Ti si vječno JEST,

 u  svemiru koji te voli,

  ja, tek maleni plamičak

  koji vatri tvojoj

  ne može da odoli...