PIERROTOVE SUZE

      Sveprožimajuće, najnježnije moje,

      nisi me obukao u pastelne,

      dugine boje,

      nego u crno i bijelo odijelo,

     rodio me usred

     ovog prašnjavog svijeta

      dao mi srce djeteta,

      i suze, da isplačem svu bol

     ovog planeta..

      Suze, prerano potečene

     suze, ostavljene i zaboravljene

      suze,otmjeno napuštene,

       suze, zbog crnog neba

     koje želi kraljevati

     u bijeloj duši,

     suze onih koji su vezani

     prolaznostima

    iako se cijeli svijet

     vječnosti

     na njih ruši...

    Lice mi mrljavo,

   najnježnije, sveprožimajuće Moje

     i sve su se na njemu

    otopile boje...

   Poslao si Pierretu,

   zagrljaj da mi donese, a ona,

     draga moja Pierreta,

    ulicama negdje,izgubljeno šeta...

     Hej, Pierreta,pojavi se, požuri,

    dok plakati još mogu

    jer se od suza stvorilo živo blato

    ispod mojih nogu...