Ja sam  opsjenar

         koji živi od iluzije  , ja sam ogledalo koje

     nema svoj  vlastiti lik a živim od slučajne rime i krećem se slučajnim pokretima jednog

svijeta koji je u meni satkan i ja u njemu.

 Tko je u koga tu utkan kao

 najfinije tkanje

 vođen pomno i s ljubavlju kao Nit .

 Gdje počinje i završava cijelo tkanje ili se

 nadovezuje poput ljubavnih pahulja

 nestašne djece koji savijaju svoj vrat i

 proviruju iznad te kreacije i kreatora .

 Tko zna kud vodi taj čarobni tepih  satkan

  od iluzija  al prožet

   ljubavnim nitima

  glavnog opsjenara - Uma i Razuma ,

  čudna li kreacija , čudesnog uma

   čudesnog  Djeteta...