http://centarspinal.wordpress.com/
2010/02/05/karma-je-ziva/

U srži svih karmičkih podpolja u makro i mikrokozmosu su nefizička bića (entiteti). Ona zadovoljavaju osnovne uvjete za (makar) privremeno postojanje jer posjeduju osnovnu svjesnost i suptilnu materiju, uski spektar misli, emocija i osjećaja te mogu  projicirati volju i namjeru! U vanjskom okolišu možemo ih naći u atmosferama, bazenima i valovima energije. U ljudskom energetskom sustavu nalaze se u karmičkom sedimentu (samskare i vasane) te u energetskim blokadama, sponama i projekcijama.  U pojavnom svijetu su se pojavili prije mnogo eona putem tattvi zajedno s kolektivnim poljem maye.

Šamani u tradicionalnim kulturama svjesni toga da je univerzum „živ“ bili su bolje istrenirani u raspoznavanju od ljudi koji žive u naprednim tehnološkim kulturama. Nefizička bića su nazivali duhovima, elementalima, nimfama, vilama, entitetima, duhovnim vodičima, anđelima, demonima, te ih klasificirali prema njihovoj dispoziciji spram ljudskih bića.

U kršćanskim krugovima, pogotovo u patrijarhalnim kulturama Evrope i Srednjeg Istoka, na nefizička bića se gledalo sasvim drugačije. Poput tradicionalnih ljudi, rani kršćani su spoznali da nefizička bića mogu prodirati u ljudsko energetsko polje te da mogu utjecati na ljudski karakter i kasnije na ponašanje. Kršćanska reakcija na to (kao i hebrejska prije njih) čvrsto se držala dualističke kozmologije s dvije hijerarhije nefizičkih bića koja su se međusobno natjecala za dominaciju. Prva hijerarhija je bila pod osobnim božanstvom zvanim Jehova (Ishvara na sanskritu), druga je bila pod kontrolom opsesivnog muškog božanstva, zvanog Sotona koji se odupirao Jehovi i nastojao dominirati  ljudstvom. Iako su priznali da nefizička bića mogu zarobiti ljudsko biće u pojavnom svijetu i hebrejski i kršćanski svećenici nisu uspjeli shvatiti da su  dobro i loše dvije strane istog novčića i da nefizička bića u obje hijerarhije mogu spriječiti pristup užitku, intimnosti, radosti i blaženstvu proizašlima iz Sebstva (originalni izvor) koji za razliku od Jehove ili Sotone postoji i izvan svijeta dualnosti. 

Suprotno tome, istočne religije poput hinduizma, jainizma, budizma i tantre gledaju na nefizička bića, bez obzira na njihovu dispoziciju prema ljudstvu, kao manifestacije istog ženskog principa. Te su religije kroz izravno iskustvo spoznale da nefizička bića proizlaze iz kolektivnog polja maye i da su esencijalni dio ekologije pojavnog svijeta. Također su shvatile da nefizička bića, kao i svi životni oblici s izuzetkom avatara, bodhisatva i prosvijetljenih majstora, imaju individualni um  i ego za koje su vezani te volju za ispunjavanje svojih individualnih potreba.

Yoga koja je sustav osobnog razvoja više nego religija, nije nikada smatrala nefizička bića kao esencijalno dobre ili loše. Umjesto toga, majstori yoge tretirali su nefizička bića kao modifikacije polja ili stvari uma, koje su proizvod maye te individualnog uma i ega. Za razliku od šamana i svećenika koji su im pripisivali kvalitete živih bića, yogiji su nefizička bića gledali kao na koncentracije energije  s određenim tamasičnim, rajastičnim ili sattvičnim energijama.

Bez obzira odlučili se demonizirati ili posvećivati nefizička bića ili na njih gledati  kao na manifestacije polja i li stvari uma, ostaje činjenica da je u srži svakog nekvalificiranog podpolja jedno ili više nefizičkih bića. Kognitivna sposobnost nefizičkih bića  kao i njihova mogućnost da djeluju i da se izraze je ozbiljno ograničena u usporedbi sa širokim spektrom koji uživaju ljudska bića. No ipak, nefizička bića imaju individualnu volju, oblik konačne svijesti, osnovne emocije i osjećaje te mogućnost da izraze kvalitete kroz vrijeme-prostor na svjetovima i dimenzijama na kojima postoje.

Iako nefizička bića proizlaze iz kolektivnog polja maye, različite duhovne tradicije se slažu da su nefizička bića uzrok mnogih od najnepomirljivijih ljudskih problema. Najistaknutije na dugom popisu kriminala za koji se optužuju nefizička bića je njihovo osnovno i stalno djelovanje na odvajanju  ljudstva od Univerzalne svjesnosti. Premda nefizička bića ne mogu odvojiti ljudsko biće od Sebstva, oni mogu prodrijeti u ljudsko energetsko polje, spriječiti tok prane i prikriti pojavljivanje Sebstva.

Nefizička bića prodiru u ljudsko energetsko polje ne iz zlobe već iz nastojanja da dožive zračenje (pranu) proizašlo iz Sebstva, a bez da se predaju Sebstvu kroz samo-žrtvovanje i predaju. Poput moljaca, njih privlači svjetlo proizašlo iz Sebstva, ali ipak odbijaju izvoru svjetla predati svoju individualnu volju.

Usprkos njihovim očevidnim zločinima protiv ljudstva, važno je spoznati da su nefizička bića sastavni dio ekologije pojavnog svijeta. Kako se kroz tattve pojavljivao svaki od svjetova i dimenzija, tako su se pojavljivala i bezbrojna nefizička bića koja nastanjuju kolektivno polje maye.