MANIHEJSTVO

Donekle ezoterična doktrina i učenje čiji je začetnik Mani (240. g) koje se održalo sve do XV. st. (u Italiji), nadahnuto kršćanstvom, Mazdaizmom, Zervanizmom, Budizmom i Man-dejstvom. Manihejstvo je ezoterično po tome što ga je njegov utemeljitelj spoznao otkrovenjem te po tome što se Manijeva učenja odnose na gnozu.

Neomanihejske struje: Priscilijanci (Španjolska, 375. g), Mazdakisti (Iran, 529. g), Paulicijani (Armenija, V. st), Bogumili (Bugarska, oko 930. g), Katari (Francuska, XII. st).

B. II. Ch. Puech, H. reli, sv. I, str. 523-645: St. Runciman, Le Manichii-sme mćditval, pnj. izd. Payot, 208 str; (osporavanje) sveti Augustin. Six irai-tes uiitimanicheens, OEuvres de saint Augustin, sv. XVII, 1961, izd. Desclće de Broiiwer.

TRANSCFNDENTNI SVIJET PREMA MANIJU