Sunce, prostre svoje zrake,
po površini reke,
i nepogrešivo pronađe put do tvojih očiju,
poseje u njima biserje osmeha,
kad padne noć,
oboji ih srebrnim prahom snova
..oči koje vide,
reku,
vide put od tebe do mene,
kao reku koja teče,
od mene do tebe,
gle čuda,
trenutak kada Sunce nađe put,
do očiju,
uvire u reku,
da srce vidi puteve,
zajedničkog krvotoka,
trenutak pretoči u beskraj,
tad se reka prelije u more,
i vidiš s četvoro očiju,
onim koje su se umile u reci,
i onim koje vide unutra,
oči koje vide reku,
vide i snove
Foka
bglavac
irida
