Bože...Kreatoru cijeloga Svijeta ...
Misao mi jedna mira ne da ...
Pa razmišljam ... koja li je šteta ...
Ne vidjeti čudo u kristalima leda ...
Ne diviti se svemu što pod suncem pupa ...
Slušati ...
A ne čuti otkucaje što srce nam lupa ...
Pronalaziti manu u materiji od krvi ...
Vječnu borbu voditi u sebi ...
Biti najbolji ... i u svemu prvi ....
Ne htjeti pogledati čovjeku u oči ...
Sakriti dlan pred suzom što nam lice moči ...
Zahtjevati od Tebe Ljubav bez kraja ...
Zaboraviti onu Nit što Duše nam spaja ...

Kreacija je Tvoja Savršenstvo Bitka ...
Svi tražimo Mudrost u prašnjavoga svitka ...
Dok Nevidljivom si Rukom ispisao rime ...
I svakoga nam dana dozivaš ime ...
Potajice ... kao lopov ... izbjegavaš klopku ...
Tražeći u srcu isključenu sklopku ...
Prekidač što osvjetliti će izblijedjelo Znanje ...
Izgraditi iznova to narušeno Zdanje ...
Čovjeka ... to Ljudsko Biće ...
Od mesa i krvi ...
Čovjeka ... što drugome će Čovjeku reći;
Ti i Ja smo Savršeno Savršeni ...
I onaj zadnji u redu neka sad je prvi ...

Bože ... Kreatoru cijeloga svijeta ...
Misao mi jedna nemir daruje...
Pa razmišljam ... koja li je šteta ...
Propustiti Savršeni trenutak ...
Biti Jedno s Tobom ... dok Tišina caruje ....